سروده های   "نافذ"

سروده های "نافذ"

فرهنگی - علمی
سروده های   "نافذ"

سروده های "نافذ"

فرهنگی - علمی

جهاد تبیین

*«جهاد تبیین»*


سلام ما به تو ای اسوة النسـا! زینب!

خبـــرگزار شهیـــدان کربــلا! زینب!


به کارزار سخن کار شــــام کردی زار

چنان که آتشی افتد به خِرمنی از خار 


خطابه ی تو در آن بزمگاه شیطانی

ز رزم بود فراتر، فضاست طوفانی!


مگر علی است دوباره پدید آمده است؟!

که با فصاحت و قول سَدید آمده است؟!


مگر امیر کلام است خطبه می خواند؟

که آسمان و زمین را به ندبه می راند؟


جهان ندیده زنی را چنین حَماسه کند

که شجع و سجع به فریاد استغاثه کند


بر این نمط چو تو را ساعتی مجال افتد

به چنگ شیر تو روباه بد سِـگال افتد


یزید بی خِرد از این حَماسه رسوا شد

پَلَشت آبروی ظاهری ش پیدا شد


 ز تنگ آمدنش در میان رجَز می خواند

به سوی وادی بی حرمتی فرس می راند


به خیزران به لبان ذبیح چَک می زد

به زخم های دل خستگان نمک می زد


خیال خام ظفر بود و خبط و خرمستی

ولی نماند ز خـرگاه هیچ جز پستی


زنی به وسعت تاریخ مرد میدان بود

و نیز حضرت سجّاد برگ ریزان بود


کلام «نافذ» سجّـاد کرد کارستــان

و آن خطابه ی زینب که بود مطلع آن


مگر که مهر سما پشت ابر می ماند؟!

مگر همیشه ستمگر سِتبر می ماند؟!


محمدعلی مشایخی(نافذ)_ آذرماه ۱۴۰۱ شمسی